ជម្រើសមានពីរក្នុងការសង្គ្រោះក្មេងៗ ដែលជាប់ក្នុងរូងភ្នំចេញមកវិញ! វិធីទីមួយអាចតម្រូវឱ្យក្មេងៗនៅក្នុងរូងរហូតដល់ ៤ ខែឯណោះ! (មានវីដេអូ)

ថៃ៖ ពិតជាអបិយជំនឿដ៏ល្បីល្បាញ! ថៃជាប្រទេសដែលចាត់ទុកការកាត់សក់នៅថ្ងៃពុធជារឿងនាំស៊យ ហើយភ្លាមៗនេះ ប្រជាជនថៃក៏ចាប់ផ្តើមពិចារណាឡើងវិញពីលេខ ១៣ ដែរ។ ប៉ុន្តែរឿងទាំងនោះគ្មានអ្វីមហស្ចារ្យដូចសំឡេងសួរទាំងខំធ្វើចិត្តឱ្យត្រជាក់ របស់អ្នកសង្គ្រោះជនជាតិអង់គ្លេស ដែលទម្លុះភាពងងឹត ហើយសឹងតែស្ទាក់ស្ទើរក្នុងសំណួរថា “ក្មួយមានគ្នាប៉ុន្មាននាក់?...១៣? អស្ចារ្យណាស់!”។ 

វាជារឿងដែលធ្វើឱ្យមនុស្សជាច្រើនញញឹមទាំងទឹកភ្នែក ដោយក្តីរំភើបត្រេកអរឥតឧបមា និងដោយចិត្តមនុស្សធម៌ដែលមានក្នុងខ្លួនមនុស្សគ្រប់រូប ជាពិសេសឳពុកម្តាយក្មេងៗផ្ទាល់ និងអ្នកដែលមានកូនទើបយល់អារម្មណ៍នេះច្បាស់បំផុត។ 

ទោះយ៉ាងណា ពេលនេះបញ្ហាប្រឈមបន្ទាប់ គឺការសម្រេចចិត្តជ្រើសរើសវិធីនាំចេញមកក្រៅវិញ ថាតើគួរទុកក្មេងៗដែលមិនទាន់បាត់ភ័យខ្លាចស្រួលបួលផង ក្នុងរូងភ្នំដែលប្រៀបដូចជាគុកធម្មជាតិនេះ រហូតដល់ ៤ ខែ ទម្រាំដល់ទឹកស្រក? ឬក៏គួរនាំពួកគេចេញឆាប់ៗ?

បើតាមការព្យាករណ៍អាកាសធាតុរបស់ក្រសួងឧតុនិយមថៃ ខ្យល់មូសុង (ខ្យល់នាំទឹកភ្លៀង) នឹងបក់មកក្នុងប៉ុន្មានថ្ងៃបន្ទាប់ទៀត ដែលទំនងជាធ្វើឱ្យអាជ្ញាធរជ្រើសយកជម្រើសទីពីរ។  

ថ្វីបើក្រុមសង្គ្រោះបានពង្រាយបំពង់បូមទឹកសមត្ថភាពខ្ពស់ ដែលអាចបូមទឹកចេញរាប់លានលីត្រក្នុងមួយថ្ងៃ ក៏នៅមានការភ័យខ្លាចក្រែងកម្ពស់ទឹកអាចនឹងឡើងម្តងទៀត។ “យើងបារម្ភពីភ្លៀងដែលត្រូវបានព្យាករណ៍” នេះជាការលើកឡើងកាលពីយប់មិញរបស់លោក អានុពុង ផៅចិន្តា រដ្ឋមន្ត្រីក្រសួងមហាផ្ទៃ ដោយបន្ថែមថា “ក្មេងៗប្រហែលជាត្រូវហែលចេញមកក្រៅ។ មានន័យថាពួកគេនឹងត្រូវរៀនប្រើឧបករណ៍មុជទឹក ដើម្បីឱ្យអ្នកសង្គ្រោះអាចនាំផ្លូវពួកគេឆ្លងទឹកចេញមកបាន។”

ស្តាប់ទៅដូចជាស្រួលទេ តែប្រតិបត្តិការពិតជាពិបាក។ សំខាន់គឺ គ្មានអ្នកណាចេះហែលទឹកឡើយ ក្នុងចំណោមក្មេងទាំងអស់នេះ ហើយផ្លូវក្នុងរូងយ៉ាងហោចជិត ២.៥ គីឡូម៉ែត្របានជន់លិច ដែលសូម្បីអ្នកមុជទឹកមានបទពិសោធន៍ខ្ពស់បំផុតក៏ត្រូវប្រើពេល ៤ ម៉ោង ដើម្បីទៅដល់ទីតាំងក្មេងៗដែរ។

លើសពីនេះទៀត ផ្លូវក្នុងរូងមានចំណុចតូចចង្អៀតប្រមាណ ៤០០ យ៉ាត (ឬ ៣៦៥ ម៉ែត្រ) ដែលពេលនេះបានលិចទឹកទាំងស្រុង ហើយបែកភក់ជ្រាំ និងងងឹតស្លុបតែម្តង ដែលអ្នកសង្គ្រោះរៀបរាប់ថា “វាដូចជាការហែលទឹកកាត់កាហ្វេត្រជាក់អីចឹង”។ រីឯចំណុចខ្លះទៀតមិនធំល្មមសម្រាប់មនុស្សដែលពាក់បំពង់ខ្យល់ទេ។ ដូច្នេះអ្នកមុជទឹកត្រូវដកបំពង់ចេញពីខ្នង រួចរុញទៅខាងមុខវិញ។

យ៉ាងណាក៏ដោយ ពេលនេះសមាជិក ៧ រូប មកពីអង្គភាពជើងទឹកជាន់ខ្ពស់របស់ថៃ រួមទាំងគ្រូពេទ្យម្នាក់ និងអ្នកផ្តល់ប្រឹក្សាម្នាក់ បានទៅចូលរួមជាមួយក្មេងៗហើយ និងកំពុងជួយបំប៉នកម្លាំងពួកគេឡើងវិញ ដោយមានទឹក និងជែលប៉ូវកម្លាំង ដែលជាទូទៅប្រើដោយអត្តពលិកក្នុងដំណើរវែងឆ្ងាយ។

មកត្រឹមយប់មិញនេះ អាហាររបស់ពួកគេបានច្រើនជាងមុន ដោយមានបាយឆាក្នុងប្រអប់បិទជិត។ ខណៈផែនការតម្លើងប្រព័ន្ធទូរសព្ទក៏ត្រូវបានធ្វើឡើង ដើម្បីឱ្យពួកគេបាននិយាយឆ្លើយឆ្លងជាមួយគ្រួសារ។  

អ្នកមុជទឹកជនជាតិប៊ែលហ្ស៊ិក ដែលមានមូលដ្ឋាននៅថៃ គឺលោក Ben Reymenants ដែលចូលរួមបេសកកម្មសង្គ្រោះដែរនោះបានព្រមានថា វាអាចជាការប្រណាំងជាមួយពេលវេលា ចំពោះអជ្ញាធរថៃ និង ក្មេងប្រុសៗទាំងនោះ។ លោកបន្ថែមថា៖ “ពួកគេមិនចេះហែលទឹក ដូច្នេះច្បាស់ណាស់គឺមិនចេះមុជទឹក។” ជម្រើសងាយបំផុតគឺបន្តបូមទឹកចេញពីរូង ដែលប្រហែលជាទឹកស្រក ១ ម៉ែត្រទៀត ពួកគេអាចពាក់អាវពោងរួចបណ្តែតខ្លួនចេញពីរូងបាន។ ប៉ុន្តែពេលវេលាមិនអំណោយផល ដោយព្យុះភ្លៀងនៅប៉ុន្មានថ្ងៃខាងមុខអាចបង្កជំនន់ពេញប្រព័ន្ធរូងភ្នំទាំងមូល។ 

ស្របពេលនេះដែរ ផែនការផ្តល់ផាសុខភាពត្រូវបានរៀបចំដើម្បីជួយដល់ក្មេងៗ។ ខ្សែបណ្តាញមុជទឹកត្រូវបានពង្រាយ ដើម្បីឱ្យសមាជិកក្រុមសង្គ្រោះផ្សេងទៀត អាចបន្តការជញ្ជូនអាហារ សម្លៀកបំពាក់ និងគ្រឿងបរិក្ខារពេទ្យ។

គួរឱ្យដឹងថា រាល់ផែនការឱ្យក្មេងៗដើរ និងហែលទឹកចេញពីរូង អាចប្រើពេល ៦ ម៉ោងសម្រាប់ក្មេងម្នាក់ ក្នុងករណីដែលគេមានកម្លាំងពេញ។ អ្វីដែលរឹតតែគួរឱ្យស្ញើចសរសើរទៀតនោះគឺ ស្ថានភាពផ្លូវចិត្តរបស់ពួកគេ ក្រោយជាប់ខ្លួន ៩ ថ្ងៃ ក្នុងទីងងឹតស្លុប គ្មានអាហារ តែឆន្ទៈចង់រស់របស់ពួកគេពិតជាមិនធម្មតា។

“ពួកគេមានឆន្ទៈ! គ្រួសារពួកគេមានឆន្ទៈដូចគ្នា។ អ្វីៗមានភាពល្អប្រសើរហើយ ម្សិលមិញនេះ។ ខ្ញុំចង់អោបក្មួយខ្ញុំ ខ្ញុំនឹកគេខ្លាំងណាស់! ក្នុងពេល ១០ ថ្ងៃនេះ តើប៉ុន្មានវិនាទីហើយដែលកន្លងផុតទៅ? ខ្ញុំនឹកក្មួយខ្ញុំគ្រប់វិនាទី។” នេះជាសម្តីដ៏រំជួលចិត្តរបស់អ្នកស្រី ថាំ ចន្ថាវង្ស ដែលជាម្តាយមីងរបស់គ្រូបង្វឹក។

មិនថាជម្រើសណាក៏ដោយ សូមជូនពរឱ្យពួកគេបានចេញផុតពីគុកងងឹតនេះដោយសុវត្ថិភាពទាំងផ្លូវកាយ និងផ្លូវចិត្ត ហើយរស់នៅជួបជុំសុខសប្បាយជាមួយគ្រួសារដែលកំពុងទន្ទឹងមើលផ្លូវឥតល្ហែល្ហើយវិញ៕ 

សូមទស្សនាវីដេអូខាងក្រោម៖

តើប្រិយមិត្តយល់យ៉ាងណាដែរ?