ជនពិការយល់អារម្មណ៍នេះច្បាស់! រឿងពិត​របស់​ទាហាន​​ពិការ​ម្នាក់​ បន្ទាប់​ពីបញ្ចប់​សង្គ្រាមនៅវៀតណាម

មានរឿងរ៉ាវមួយត្រូវបានគេនិយាយអំពីទាហានម្នាក់ដែលបានវិលត្រឡប់មកផ្ទះវិញបន្ទាប់ពីបានប្រយុទ្ធនៅវៀតណាម។ គាត់បានទូរស័ព្ទទៅឪពុកម្តាយរបស់គាត់នៅឯសាន់ហ្វ្រាន់ស៊ីស្កូ។

“ ម៉ាក់និងប៉ាខ្ញុំត្រលប់មកផ្ទះវិញប៉ុន្តែខ្ញុំចង់ប្រាប់រឿងមួយ។ ខ្ញុំមានមិត្តម្នាក់ខ្ញុំចង់យកទៅផ្ទះជាមួយខ្ញុំ។ ពួកគាត់ឆ្លើយថា“ ប្រាកដណាស់យើងរីករាយនឹងជួបគាត់” ។

កូនប្រុសបានបន្តថា“ មានអ្វីដែលអ្នកទាំងពីរគួរដឹង! គាត់ជាជនពិការ។ គាត់គ្មានកន្លែងណាត្រូវទៅទេ​ហើយខ្ញុំចង់អោយគាត់មករស់នៅជាមួយយើង” ។

អ្នកទាំងពីរ៖ «សុំទោសកូនប្រុស។ ប្រហែលជាយើងអាចជួយគាត់រកកន្លែងណាដែលត្រូវរស់នៅ»។

កូនឆ្លើយថា​៖ «តែខ្ញុំចង់ឲ្យ គាត់រស់នៅជាមួយយើង»។

ឪពុកនិយាយថា៖ “ កូនមិនដឹងថាកូនកំពុងស្នើសុំអ្វីទេ។ មនុស្សដែលមានពិការភាព​បែបនេះគឺជាបន្ទុកដ៏គួរ​ឱ្យភ័យខ្លាចចំពោះយើង។ យើងមានជីវិតផ្ទាល់ខ្លួនដើម្បីរស់​ ហើយយើងមិនអនុញ្ញាត​ឱ្យមានការជ្រៀតជ្រែក​ក្នុងជីវិតរបស់យើងទេ។ ប៉ាគិតថា កូនគួរតែត្រលប់មកផ្ទះវិញ ហើយបំភ្លេចបុរសម្នាក់នោះចោលទៅ។ គាត់នឹងរកវិធីដើម្បីរស់នៅដោយខ្លួនឯង។ "

នៅពេលនោះកូនប្រុសបានដាក់ទូរស័ព្ទចុះ។ ឪពុកម្តាយមិនបានឮសំឡេងកូនគាត់ទៀតទេ។ ប៉ុន្មានថ្ងៃក្រោយមកពួកគេបានទទួលការរាយការណ៍ពីប៉ូលីសសានហ្វ្រានស៊ីស្កូ។ គេប្រាប់ថាកូនប្រុសរបស់ពួកគេបានស្លាប់បន្ទាប់ពីធ្លាក់ពីលើអាគារ។ ប៉ូលីសជឿថាវាជាការធ្វើអត្តឃាត។

ឪពុកម្តាយដែលមានទុក្ខព្រួយ បានហោះទៅកាន់សាន់ហ្វ្រាន់ស៊ីស្កូ ហើយត្រូវគេនាំទៅកាន់ទីបញ្ចុះសព​នៅទីក្រុង ដើម្បីកំណត់អត្តសញ្ញាណសាកសពកូនប្រុសរបស់ពួកគេ។ ពួកគេ​រន្ធត់យ៉ាងខ្លាំង គឺការពិតកូនប្រុស​របស់ពួកគេ​មានដៃតែម្ខាង​​ និងជើងតែមួយប៉ុណ្ណោះ។

គំនិតអប់រំ: ឪពុកម្តាយនៅក្នុងរឿងនេះគឺដូចជាពួកយើងជាច្រើនដែរ។ យើងងាយស្រឡាញ់​អ្នកដែល​មានសម្រស់​ស្រស់ស្អាត ឬភាពរីករាយក្នុងការមានអ្វីគ្រប់យ៉ាង ប៉ុន្តែមនុស្សមួយចំនួនមិនចូលចិត្តមនុស្ស​ដែលមាន​ចំណុច​ខ្វះខាតលើរាងកាយ។ តែចុងក្រោយ គេមានតែការសោកស្តាយ។ សូមចងចាំថា អារម្មណ៍របស់អ្នក​ដែលត្រូវ​គេរើសអើង ពិតជាឈឺចាប់ខ្លាំង៕