ជំងឺធ្លាក់ទឹកចិត្តត្រូវបានចាត់ថ្នាក់ជាជំងឺផ្លូវអារម្មណ៍មួយប្រភេទ។ វាអាចត្រូវបានពិពណ៌នាថាជាអារម្មណ៍នៃភាពសោកសៅ ការបាត់បង់ ឬកំហឹងដែលរំខានដល់សកម្មភាពប្រចាំថ្ងៃរបស់មនុស្សម្នាក់។ ប្រភពដែលទុកចិត្តនៃមជ្ឈមណ្ឌលត្រួតពិនិត្យ និងបង្ការជំងឺ (CDC) ប៉ាន់ប្រមាណថាក្នុងរយៈពេលតែ ២ សប្តាហ៍ មានមនុស្ស ៨,១ ភាគរយជាមនុស្សពេញវ័យជនជាតិអាមេរិកដែលមានអាយុលើសពី ២០ ឆ្នាំមានជំងឺធ្លាក់ទឹកចិត្ត ដោយគិតចាប់ពីឆ្នាំ ២០១៣ ដល់ឆ្នាំ ២០១៦។
ចូលរួមជាមួយពួកយើងក្នុង Telegram ដើម្បីទទួលបានព័ត៌មានរហ័សមនុស្សជួបប្រទះការធ្លាក់ទឹកចិត្តតាមរបៀបផ្សេងៗគ្នា។ វាអាចរំខានដល់ការងារប្រចាំថ្ងៃរបស់អ្នក ដែលបណ្តាលឱ្យបាត់បង់ពេលវេលា និងផលិតភាពទាប។ វាក៏អាចមានឥទ្ធិពលលើទំនាក់ទំនង និងស្ថានភាពសុខភាពរ៉ាំរ៉ៃមួយចំនួនផងដែររួមមាន៖
- ជំងឺរលាកសន្លាក់
- ជំងឺហឺត
- ជំងឺសរសៃឈាមបេះដូង
- មហារីក
- ទឹកនោមផ្អែម នឹងជំងឺធាត់។
វាជាការសំខាន់ណាស់ ដែលត្រូវដឹងថាអារម្មណ៍មិនល្អគឺជាផ្នែកធម្មតានៃជីវិត។ ព្រឹត្តិការណ៍សោកសៅ និងតូចចិត្តរឿងអ្វីមួយ តែងកើតឡើងចំពោះមនុស្សគ្រប់គ្នា។ ប៉ុន្តែប្រសិនបើអ្នកមានអារម្មណ៍អស់សង្ឃឹម និងអស់សង្ឃឹមជាប្រចាំអ្នកអាចនឹងប្រឈមមុខនឹងជំងឺធ្លាក់ទឹកចិត្ត។
ជំងឺធ្លាក់ទឹកចិត្តត្រូវបានគេចាត់ទុកថា ជាស្ថានភាពវេជ្ជសាស្ត្រធ្ងន់ធ្ងរ ដែលអាចកាន់តែអាក្រក់ដោយបើគ្មានការព្យាបាលត្រឹមត្រូវ។ អ្នកដែលស្វែងរកការព្យាបាលតែងតែឃើញរោគសញ្ញាប្រសើរឡើងក្នុងរយៈពេលតែប៉ុន្មានសប្តាហ៍ប៉ុណ្ណោះ៕