ពិធីបុណ្យម៉ៅឡត់គឺជាពិធីបុណ្យមួយដែលតែងតែប្រារព្ធជារៀងរាល់ឆ្នាំ ហើយពិធីបុណ្យនេះប្រារព្ធនៅវិហារកែវសអូរឫស្សី ដែលជាទីស្នាក់ការរបស់លោកឧកញ៉ាឃ្នួរមុនគេ គឺថ្ងៃទី ១១ កើត ខែរ៉ពីអ៊ុលអាវ៉ាល (ខែទី៣ នៃម.ស)។ បន្ទាប់មកនៅតាមវិហារ និងសូរ៉ាវនៅក្នុងសហគមន៍ត្រូវដាក់វេនគ្នាក្នុងការធ្វើពិធីបុណ្យនេះជាបន្តបន្ទាប់ តែអ្វីដែលសំខាន់នោះ ការធ្វើពិធីបុណ្យនេះមិនឱ្យហួសពីខែទីបីនៃមហាម៉ាត់សករាជនោះទេ។
ចូលរួមជាមួយពួកយើងក្នុង Telegram ដើម្បីទទួលបានព័ត៌មានរហ័សចំពោះពិធីបុណ្យម៉ៅឡត់មាន ពីរប្រភេទ៖
ប្រភេទទី១ ពិធីបុណ្យម៉ៅឡត់ពើជញ្ជី៖ ពិធីបុណ្យនេះប្រារព្ធឡើងនៅពេលដែលក្រុមគ្រួសារណាមួយ បន់ស្រន់អ្វីមួយបានដូចបំណង ទើបប្រារព្ធពិធីនេះតាមការសន្យា។ តែការប្រារព្ធពិធីបុណ្យម៉ៅឡត់ ពើជញ្ជីនេះគឺធ្វើនៅតាមគេហដ្ឋាន មិនមែននៅតាមវិហារ ឬ សូរ៉ាវទេ។
ប្រភេទទី២: ពិធីបុណ្យម៉ៅឡត់សាហ្វឺរ៉ាណាម ( ម៉ៅឡត់ប្រភេទទី២ គឺប្រារព្ធមួយថ្ងៃពេញ)៖
ពិធីបុណ្យម៉ៅឡត់សាហ្វឺរ៉ាណាមនេះគឺជាការរំលឹកបុណ្យខួបណាពីមហាម៉ាត់ (ព្យាការី)។ ហើយគេអាចហៅបុណ្យនេះថា ជាពិធីបុណ្យនំផ្កា ព្រោះពិធីបុណ្យនេះមាននំច្រើនប្រភេទដូចជា នំផ្កា នំសំបុកចាប នំទន្ទ្រាំ នំអន្សម នំចក្រចុល ផ្លៃចេកទំ និងបាយដំណើបជាដើម។
ចំពោះការរៀបចំរចនានំដែលទូលទៅវិហារនៅថ្ងៃបុណ្យម៉ៅឡត់មាន៣សណ្ឋាន៖
សណ្ឋានទី១: ការរៀបចំនំគ្រប់មុខបីចានដាក់នៅលើថាសមាននំដូចជា នំអន្សម នំចក្រចុល ផ្លៃចេកទំ នំផ្កា នំសំបុកចាប នំទន្ទ្រាំ និងបាយដំណើបជាដើម។
សណ្ឋានទី២: ការរៀបចំនំគ្រប់មុខដូចគ្នា តែនំត្រូវរៀបដាក់ក្នុងចានដែក ឬក្នុងថាសដែលមានរាងដូចកំពូលចេតិយ ឬមកុដរាជ។
សណ្ឋានទី៣: រៀបចំនំដាក់លើជើងពាន ឬ ជើងថ្ករ មានកើមផ្កាដែលភ្ជាប់ជាមួយនឹងនំគ្រប់មុខ ហើយមានផ្កា ប្រាក់ និងផ្កាចម្រុះពណ៌ផងដែរ។
ការរៀបចំនំមានបីសណ្ឋានបែបនេះ ព្រោះចង់បញ្ជាក់ពីអត្ថន័យនៃវ័យរបស់មនុស្ស (បឋមវ័យ មជ្ឈិមវ័យ និងបច្ចិមវ័យ)។ ហើយក្នុងពិធីបុណ្យម៉ៅឡត់នេះទៀតសោត គឺសាសនិកឥស្លាមក្រុមកនអ៊ីម៉ាំសាន់នៃវិហារនីមួយៗក្នុងសហគមន៍តែងតែអញ្ជើញគ្នាទៅវិញទៅមក ដើម្បីចូលរួមក្នុងពិធីបុណ្យនេះ ហើយក៏ជាការសម្តែងឱ្យឃើញនូវសាមគ្គីភាព និងកាន់តែបង្កើននូវមានភាពស្និទ្ធស្នាល ហើយលក្ខណៈពិសេសគឺការសូត្រធម៌ឱ្យត្រូវគ្នាពីវិហារមួយទៅវិហារមួយ និងពីភូមិមួយទៅភូមិមួយទៀត៕
សូមទស្សនាវីដេអូ និងរូបភាពខាងក្រោម៖