ភ្នំពេញ៖ ពិធីបុណ្យភ្ជុំបិណ្ឌ ជាពិធីបុណ្យមួយ ក្នុងចំណោម ពិធីបុណ្យធំៗដទៃទៀត នៃរាជពិធីទ្វារទសមាស ដែលជាពិធីបុណ្យប្រពៃណី បែបពុទ្ធិនិយមរបស់ខ្មែរ ដែលមានតែ នៅក្នុងប្រទេសកម្ពុជា តែមួយប៉ុណ្ណោះ ហើយពិធីនេះទៀតសោត ក៏ត្រូវបានបង្កើតឡើង ដោយព្រះបាទអង្គឌួងផ្ទាល់ផងដែរ។
ចូលរួមជាមួយពួកយើងក្នុង Telegram ដើម្បីទទួលបានព័ត៌មានរហ័សគោលបំណង ដែលព្រះបាទអង្គឌួង ទ្រង់បង្កើតពីធីបុណ្យភ្ជុំបិណ្ឌនេះឡើង ក៏ព្រោះហេតុ៣យ៉ាងគឺ ទី១៖ ដើម្បីឧទ្ទិសកុសលដល់ អ្នកស្នេហាជាតិ និងព្រះពុទ្ធសាសនា ព្រោះដើម្បីឆ្លៀតយកឳកាសនេះ បានធ្វើបុណ្យ ជាលក្ខណៈជាតិរួមគ្នា។ ទី២៖ ផលដែលកើតចេញ អំពីបុណ្យគឺសេចក្តីសុខ ដែលកើតចេញ ពីអានិសង្ឃរបស់ បុណ្យដែលខំធ្វើ។ ទី៣៖ បង្កើតភាពសាមគ្គីគ្នានិងគ្នា ឲ្យកាន់តែស្អិតរមួត ព្រោះយូរៗបានជួបជុំគ្នា ម្តងផងដែរ។
ដោយឡែក នៅក្នុងពិធីកាន់បិណ្ឌ និងភ្ជុំបិណ្ឌនេះ ខ្មែរយើងក៏មាន ទម្លាប់មួយទៀតផងដែរនោះ គឺទំនាមទម្លាប់នៃ ការពូនភ្នំខ្សាច់។ ហើយប្រវត្តិនៃ ការពូនភ្នំខ្សាច់នេះ បើតាមការមាន ពុទ្ធិការបស់ព្រះអង្គម្ចាស់គ្រូ សុវណ្ណ ញាណ ឈាក ដែលគង់នៅ វត្តស្ទឹងមានជ័យ ព្រះអង្គបានបកស្រាយបែបនេះថា ការពូនភ្នំខ្សាច់នេះ តំណាងឲ្យព្រះចេតិយ ជាកន្លែងតំកល់ នៅព្រះសិរីរុក្ខធាតុ របស់ព្រះសមា្មសម្ពុទ្ធ ហើយក៏ជាវត្ថុតំណាង ឲ្យពុទ្ធសាសនា មួយផ្នែក។
ដែលក្នុង ព្រះពុទ្ធសាសនាមាន៥ផ្នែកគឺ វត្ថ៥យ៉ាងដែលតំណាង ព្រះពុទ្ធសាសនា ដែលអាចតម្កល់ទុក ក្នុងសាសនារបស់ ព្រះតថាគត់ គឺផ្នែកនឹងឯង ជាផ្នែកស្តូបនៃចេតិយ ដែលបានតំកល់ទុក តាំងពីព្រះអង្គនៅមានព្រះជន្ម រហូតដល់ព្រះអង្គ ចូលបរិនិពា្វនទៅ ហើយគេកសាង ព្រះសិរីចេតិយនេះឡើងគឺ ដើម្បីតំកល់ទុក្ខ នៅអត្តធាតុរបស់ ព្រះសមា្មសម្ពុទ្ធ រហូតដល់តំណាលតៗមក យើងតំណាងថាឲ្យធ្វើភ្នំខ្សាច់ ដើម្បីទុកជាភស្តុតាង ក៏ដូចជាតំណាង ឲ្យព្រះពុទ្ធសាសនា។
ម្យ៉ាងទៀត ពិធីពូនភ្នំខ្សាច់នេះ មិនមែនធ្វើបានតែ នៅក្នុងពិធីកាន់បិណ្ឌ និងភ្ជុំបិណ្ឌតែប៉ុណ្ណោះទេ តែសម្រាប់ពិធីបុណ្យ ដូចជាពិធីបុណ្យបច្ច័យបួន បុណ្យកត្តញ្ញូ និងពិធីបុណ្យដទៃទៀត ក៏អាចធ្វើបានដូចគ្នា ដោយអ្នករៀបចំអាចប្រើ ភាសាបាលីថាបំបួសភ្នំខ្សាច់ ឲ្យទៅជាភ្នំខ្សាច់ ដែលជួយរំដោះកម្មពារ រួមទាំងទុក្ខសោកទាំងឡាយ ដល់សត្វលោកទាំងឡាយ។
ចំណែកប្រវត្តិ ដែលទាក់ទងនិង ពិធីកាន់បិណ្ឌ របស់ខ្មែរ១៤ថ្ងៃនេះគឺ តាំងពីជំនាន់ព្រះសមា្មសម្ពុទ្ធ ព្រះសង្ឃត្រូវចូល ព្រះវស្សារយៈពេល៣ខែ មិនអាចចេញ ទៅខាងក្រៅបាននោះឡើយ ហើយមូលហេតុនៃ ការកាន់បិណ្ឌនេះ គោលដៅធំបំផុតមួយនោះ គឺកុំឲ្យព្រះសង្ឃទាំងអស់ ចេញទៅខាងក្រៅ រសេចរសាច មានន័យថាខែនេះ ជាខែមានភ្លៀង ផ្គរ លោកពិបាកចេញផ្លូវជិតឆ្ងាយ ដូច្នេះហើយទើបបានជា ព្រះពុទ្ធលោកកំណត់ថា ចូលកាន់ព្រះវស្សា ក្នុងរដូវភ្លៀងនេះ ឲ្យបានចំនួន៣ខែ។
ក៏ប៉ុន្តែរហូតមកទល់នឹង ពេលបច្ចុប្បន្នដោយសារតែ មានការវិវត្តន៍សង្គមផង ការវិវត្តន៍អាកាសធាតុផង ដូច្នេះហើយ ទើបបានជាប្រទេសកម្ពុជាយើង ក៏ដូចជាពុទ្ធបរិស័ទ្ធ ដែលកាន់ព្រះពុទ្ធសាសនា លោកកំណត់មួយថា កាត់បន្ថយថ្ងៃចូលព្រះវស្សា មកត្រឹម១៤ថ្ងៃ និង១៥ថ្ងៃសម្រាប់ថ្ងៃឆ្លង គឺប្រមូលព្រះសង្ឃ លោកគង់នៅក្នុងវត្ត ដើម្បីទទួលពុទ្ធបរិស័ទ្ធ មកប្រគេនចង្ហាន់។
ការកាន់បិណ្ឌ ដែលបានអានិសង្ឃគឺ យើងសំដៅយកបុណ្យ ឧទ្ទិទេសដល់ដួងវិញ្ញាណក្ខ័ន្ធបុព្វការីជន សម្រាប់អ្នកដែលមរណភាពទៅ។ ក៏ប៉ុន្តែបើបកស្រាយតាម ខាងអាណាចក្រវិញគឺថា នៅតាមទីវត្តអារាមនីមួយៗ ត្រូវមាននៅការកសាង ដូច្នេះការកាន់បិណ្ឌនេះគឺជា ការប្រមូលពុទ្ធបរិស័ទ្ធចំណុះជើងវត្ត ទាំងអស់ដើម្បីមកចូលរួម កសាងវត្តនានា ដើម្បីបានបច្ច័យ មកកសាងព្រះវិហារ និងសាលាឆាន់ផ្សេងៗ ដូច្នេះផងដែរ៕
Bong I.T