ក្រុមអ្នកវិទ្យាសាស្ត្រកំពុងដាក់ការសង្ស័យថា ព្រះអាទិត្យរបស់យើងមានបងប្អូនភ្លោះ

បរទេស៖ តំបន់នៅខាងចុងប្រព័ន្ធព្រះអាទិត្យរបស់យើង ដែលមិនសូវមានពន្លឺនិងមានដុំទឹកកកនៅហួសភពណិបទូន គឺជាកន្លែងដែលមានអង្គជាច្រើននៅកកកុញ។ អង្គទាំងនោះនៅឆ្ងាយតំបន់ឧស្ម័ននិងធូលីដែលអាចបង្កើតជាភព ហើយវាមិនស៊ីគ្នាជាមួយគំរូនៃវិទ្យាសាស្ត្រដែលប្រព័ន្ធព្រះអាទិត្យបានកកើត។ ហើយឥឡូវនេះ ក្រុមអ្នកវិទ្យាសាស្ត្របានលើកឡើងពីអាថ៌កំបាំងនេះថា ព្រះអាទិត្យរបស់យើងមានបងប្អូនភ្លោះ ដែលបានបាត់បង់ជាយូរមកហើយ។

ផ្កាយទាំងពីរដួងនេះបានចំណាយពេលនៅវ័យដំបូងរបស់ពួកវា ដើម្បីប្រមូលកំទេចកំទីដែលឆ្លងកាត់ពីលំហអន្តរតារា ដោយមានភាពកកកុញនៅប្រព័ន្ធព្រះអាទិត្យផ្នែកខាងក្រៅ។ ពួកយើងមិនអាចឃើញផ្កាយភ្លោះទាំងពីរនោះទេ ហើយប្រសិនបើរឿងនេះកើតឡើងពិតមែន ពួកវាបានបែកចេញពីគន្លងរបស់ព្រះអាទិត្យយើងអស់កាលជាយូរមកហើយ។

ផ្កាយទាំងពីរនេះបានវិលព័ទ្ធជុំវិញកាឡាក់ស៊ីមីលគីវ៉េជាច្រើនលើក ហើយបន្ទាប់ពីនោះមក ពួកវាទាំងពីរចេញទៅរកតំបន់ពីរផ្សេងគ្នាក្នុងលំហ។ ប៉ុន្តែកំណត់ត្រានៃឥទ្ធិពលរបស់ផ្កាយភ្លោះនេះគឺនៅមានដាន នៅក្នុងតំបន់ពពក Oort នៃប្រព័ន្ធព្រះអាទិត្យ ដែលជាកន្លែងដ៏អាថ៌កំបាងនៃផ្កាយដុះកន្ទុយ ថ្មអវកាស នៅព្រំដែនខាងក្រៅព្រះអាទិត្យរបស់យើង។

តំបន់ពពក Oort គឺជាកន្លែងដ៏ចម្លែកមួយក្នុងលំហ។ មិនដូចជាភពនិងអាចម៍ផ្កាយនៃប្រព័ន្ធព្រះអាទិត្យផ្នែកខាងក្នុង ផ្នែកខាងក្រៅបានបង្កើតជាវង់ស្វ៊ែរដែលពេញដោយកំទេចកំទីគ្រប់ទិស។ ដោយប្រៀបធៀបជាមួយភពផ្នែកខាងក្នុង អង្គនៅផ្នែកខាងចុងទាំងនោះទទួលបានទំនាញតិចពីព្រះអាទិត្យ ហើយពួកវាងាយនឹងខ្ទាតចេញពីគន្លងចូលទៅកាន់លំហអន្តរតារា៕