ខ្ទង់ជាង ១០គីឡូម៉ែត្រពីវិមានឯករាជ្យតាមស្ពានច្បារអំពៅសន្សឹមៗហួសពីវត្តព្រែកប្រាប្រហែល ២គីឡូម៉ែត្រ យើងឃើញផ្ទះល្វែងជាជួរៗរបស់ពលរដ្ឋដែលប្រកបរបរផ្សេងៗ។ ក្នុងចំណោមនោះមានផ្ទះមួយដែលយើងផ្តោតចំណាប់អារម្មណ៍សំឡឹងរកមើលដោយយកចិត្តទុកដាក់បំផុត។ ផ្ទះល្វែងមួយខ្នងមានបណ្តោយខ្ទង់ ៦ម៉ែត្រ និងទទឹងប្រហែលជិត ៤ម៉ែត្រ បើមើលពីយ៉ខាងមុខបុរសម្នាក់កំពុងផ្អៀងផ្អងមើលចុះមើលឡើងច្រើនដងលើកងដៃដែលច្នៃបានស្ទើរពេញលក្ខណៈទៅហើយនោះ។
ចូលរួមជាមួយពួកយើងក្នុង Telegram ដើម្បីទទួលបានព័ត៌មានរហ័សបង្ហាញស្នាមញញឹមពីចម្ងាយ លោក ធឿន ចន្ថា ដែលជាម្ចាស់ទីតាំងច្នៃគ្រឿងអលង្ការពីសំបកគ្រាប់កាំភ្លើង Angkor Bullet Jewelry បានបង្ហើបថា ដំបូងឡើយលោកបានទទួលការបណ្តុះបណ្តាលពីអង្គការមួយដែលលោកធ្លាប់ស្នាក់នៅក្នុងនាមជាកូនកំព្រា។ លោកបន្តថា តាមពិតជំនាញដែលលោករៀនសូត្របាន គឺជំនាញជាងទង ពោលគឺលោកមានសមត្ថភាពអាចច្នៃគ្រឿងមាស និងប្លាទីនជាដើម មិនចាញ់ទីផ្សារខាងក្រៅឡើយ។ ប៉ុន្តែរឿងដែលគួរឲ្យកត់សម្គាល់នោះ គឺលោកយកជំនាញមកអនុវត្តក្នុងរបៀបផ្សេងប្លែកពីជាងទងឯទៀត។ ខុសគេត្រង់លោកជ្រើសយកលោហៈធាតុសំបកគ្រាប់កាំភ្លើងមកកែច្នៃជាគ្រឿងអលង្ការ ជំនួសលោហៈធាតុមាស និងផ្លាកទីន។
Khmerload បានចុះដល់ទីតាំងរបស់លោកផ្ទាល់ ហើយលោក ចន្ថា បានរៀបរាប់ពីហេតុផលដែលជំរុញឲ្យលោកច្នៃគ្រឿងអលង្ការពីគ្រាប់កាំភ្លើងដូច្នេះថា៖
«ខ្ញុំជាក្មេងកំព្រាទាំងឪពុក ទាំងម្តាយតាំងពីអាយុ ៨ឆ្នាំ។ ឪពុកខ្ញុំស្លាប់ដោយសារគ្រាប់កាំភ្លើង ហើយវាបានក្លាយជាការចងចាំមួយ ដែលខ្ញុំមិនចង់ឲ្យសង្គ្រាមត្រលប់មកវិញ។ តាមពិតដំបូងឡើយ ខ្ញុំធ្លាប់រស់នៅក្នុងអង្គការមួយ។ នៅទីនោះគេបង្រៀនខ្ញុំឲ្យធ្វើជាជាងទងទេ ហើយនៅពេលរៀនខ្ញុំមិនទាន់មានគំនិតច្នៃជាអ្វីនៅឡើយទេ។ ចុងឆ្នាំ ១៩៩៦ ខ្ញុំចាប់ផ្តើមប្រឡូកក្នុងការងារជាងទង ខ្ញុំឃើញសំបកគ្រាប់កាំភ្លើងដែលគេតាំង ខ្ញុំចាប់ផ្តើមចាប់អារម្មណ៍ពីការបង្កើតថ្មីមួយនេះ»។
បុរសវ័យ ៣៩ឆ្នាំរូបនេះបន្តថា តាមពិតលោកចង់ឲ្យអតិថិជនបានស្វែងយល់បន្ថែមពីគ្រឿងអលង្ការដែលបង្កប់នូវអត្ថន័យ។ លោកសង្កត់ធ្ងន់ថា សំបកគ្រាប់បានរំឭកមនុស្សឲ្យយល់ពីតម្លៃនៃការជួបជុំ និងតម្លៃនៃសន្តិភាព។ លោកថា តាមពិតលោកក៏ចេះច្នៃធ្វើគ្រឿងអលង្ការដោយប្រើសមាសធាតុផ្សេងបាន ប៉ុន្តែការដែលលោកសម្រេចចិត្តច្នៃអលង្ការពីសំបកគ្រាប់កាំភ្លើង គឺធ្វើឡើងសម្រាប់ជាសារមួយរំលឹកកុំឲ្យសង្គមនេះវិលទៅរកអតីតកាលវិញ។
«គ្រាប់កាំភ្លើងធ្លាប់សម្លាប់មនុស្ស។ វាធ្លាប់ធ្វើឲ្យអ្នករងគ្រោះឈឺចាប់។ តែពេលនេះខ្ញុំបានច្នៃសំបកវាឲ្យក្លាយជារបស់មួយដែលពោរពេញដោយក្តីស្រលាញ់។ តាមពិតខ្ញុំអាចធ្វើគ្រឿងអលង្ការដោយប្រើសមាសធាតុផ្សេងបាន ប៉ុន្តែខ្ញុំចង់ច្នៃអលង្ការទាំងនេះពីគ្រាប់កាំភ្លើង ដើម្បីធ្វើជាសារមួយរំលឹកកុំឲ្យស្ថានភាពវិលទៅរកអតីតកាល។ បើទោះទិញបានគ្រឿងអលង្ការពីខាងក្រៅវាស្អាតក៏ពិតមែន តែគ្រឿងដែលមានអត្តសញ្ញាណគឺមិនអាចរកទិញបានទេ»។
លោកបន្ថែមទាំងទឹកមុខញញឹមញញែមថា៖ «វត្ថុធាតុដើមដែលមិនធ្លាប់មានអ្នកធ្វើ វាបង្កប់នូវជីវិតនៅក្នុងនោះ។ ខ្ញុំបានចាប់ផ្តើមធ្វើវាមុនគេនៅកម្ពុជា»។
លោកចន្ថាថា អតិថិជនពេញចិត្តលើគំនិតនៃការច្នៃបែបនេះ។ ហើយថា ស្នាដៃរបស់លោកចាប់ផ្តើមមានភ្ញៀវចាប់អារម្មណ៍ដោយសារការនិយាយតៗគ្នាពីចំណុចគួរឲ្យចាប់អារម្មណ៍របស់ផលិតផលលោក។ ចំពោះសំបកគ្រាប់វិញ លោកថា មិនពិបាកក្នុងការរកទិញនោះទេ ព្រោះថាលោកអាចរកទិញពីកន្លែងផ្សេងៗដូចជា កន្លែងហាត់បាញ់របស់ទាហាន អង្គការពាក់ព័ន្ធដែលធ្វើការក្នុងវិស័យសំអាតសំណល់គ្រាប់ជាដើម។
«សំបកមិនអាចយកទៅធ្វើជាគ្រាប់កាំភ្លើងម្តងទៀតបានទេ អ៊ឹចឹងហើយយើងក៏ងាយស្រួលរកទិញ។ វត្ថុធាតុដើម យើងធ្វើពីសំបកគ្រាប់កាំភ្លើងដែលប្រើហើយ ១០០%។ យើងអាចរកទិញពីកន្លែងផ្សេងៗដូចជា កន្លែងហាត់បាញ់របស់ទាហាន អង្គការពាក់ព័ន្ធដែលធ្វើការក្នុងវិស័យសំអាតសំណល់គ្រាប់ជាដើម»។
ពេលសួរដល់ចំណុចមួយដែលទាក់ទិននឹងចំណាប់អារម្មណ៍របស់អតិថិជន លោកចន្ថាបានបង្ហើបពីប្រតិកម្មខ្លះៗតាមរយៈការកត់សម្គាល់របស់លោកជារឿយៗថា ពេលខ្លះភ្ញៀវបរទេសហាក់បង្ហាញនូវឥរិយាបថភ្ញាក់ផ្អើលពេលដឹងថាលោកច្នៃគ្រឿងអលង្ការពីគ្រាប់កាំភ្លើង។ តែបន្ទាប់ពីពន្យល់រួច អ្នកទាំងនោះក៏ទទួលស្គាល់នូវផ្នត់គំនិតរបស់លោក។
«អារម្មណ៍ភ្ញៀវហាក់ផ្លាស់ប្តូរនៅពេលដឹងថា យើងច្នៃវាពីសំបកគ្រាប់កាំភ្លើង។ បន្ទាប់ពីការពន្យល់ ពួកគេក៏ទទួលស្គាល់នូវគំនិតពីក្រោយការច្នៃរបស់យើង។ ខ្ញុំមិនមែនច្នៃសំបកគ្រាប់ដើម្បីចង់ឲ្យស្ថានភាពបាញ់បោះទាំងនោះកើតឡើងម្តងទៀតនោះឡើយ តែខ្ញុំចង់ប្រាប់ពីអ្វីដែលបាត់បង់ ហើយចង់ឲ្យគ្រប់គ្នាចងចាំនូវការឈឺចាប់ ហើយថែរក្សាក្តីស្រលាញ់ចំពោះគ្រឿងអលង្ការនេះ។ ពេលដែលយើងពាក់គ្រឿលម្អនេះ យើងនឹងនឹកឃើញពីរឿងពាក់ព័ន្ធ។ បងប្អូនមិនមែនគ្រាន់តែពាក់លម្អ តែបានបង្កប់នូវក្តីស្រលាញ់ និងការយល់ដឹងពីវប្បធម៌នៅក្នុងនោះ»។
សូមបញ្ជាក់ថា Angkor Bullet Jewelry ត្រូវបានក្រុមគ្រួសារលោកធឿន ចន្ថា បង្កើតឡើងតាំងពីឆ្នាំមកម្ល៉េះ។ ទីតាំងនេះមានកែច្នៃក្រវិល កងដៃ និងអលង្ការមួយចំនួនទៀតទៅតាមចំណង់ចំណូលចិត្តរបស់អតិថិជន និងមានការច្នៃម៉ូតស្រាប់ៗដោយផ្ទាល់ពីម្ចាស់សិប្បកម្មផងដែរ៕
សូមទស្សនាបទសម្ភាសទាំងស្រុងរវាង Khmerload និងលោក ធឿន ចន្ថា៖