ក្រោយក្លាយជាប៉ាម៉ាក់គេ តើជីវិតយើងផ្លាស់ប្តូរដល់កម្រិតណា?

ជីវិតមានគ្រួសារ អ្នកណាៗក៏ចង់ឲ្យមានក្មេងរត់លេងក្នុងផ្ទះ។ អ្នកសប្បាយចិត្តនឹងវត្តមានកូនៗជាទីស្រលាញ់។ ពួកគេជាក្តីសង្ឃឹមដែលអ្នកប៉ង អឹចឹងហើយ អ្នកត្រូវត្រៀមខ្លួនឲ្យមែនទែនព្រោះក្រោយមានកូន ជីវិតអ្នកអាចផ្លាស់ប្តូរស្ទើរ៣៦០ដឺក្រេ។

១. ពេលវេលា៖

ពេលវេលាសម្រាប់គេង គឺមិនបានស្កប់ស្កល់ដូចពីមុនឡើង។ ចង់កក់សក់រាប់ម៉ោងដូចពីមុនមិនបានទេ។ ពេលនៅខ្លួនមួយ យើងអាចដើរហើរតាមចិត្តបាន តែក្រោយពីមានកូន យើងត្រូវចំណាយពេលងូតទឹកឲ្យគេ បញ្ចុកអាហារ លួងពេលគេយំ និងសូម្បីពេលគេបន្ទោរបង់។ ប៉ុន្តែអ្នកក៏រីករាយមិនតិចដែរ នូវពេលវេលាដែលមានជាមួយគេ។

២. ក្តីស្រលាញ់៖

កំហឹងទាំងឡាយមិនថាក្នុង ​ឬក្រៅផ្ទះ ចាប់ផ្តើមសាបរលាបនៅពេលឃើញស្នាមញញឹមកូន។ ភាពក្រមិចក្រមើមរបស់កូន ធ្វើឲ្យយើងកាន់តែមានកម្លាំងចិត្ត បើទោះបីនឿយហត់យ៉ាងណា។ ឃើញគេយំ ឃើញគេសើច អ្នកមានទំនួលខុសត្រូវគ្រប់យ៉ាងដែលបន្តិចម្តងអ្នកកាន់តែស្រលាញ់ខ្លាំងឡើង ។ ហើយខូចចិត្តយ៉ាងខ្លាំងពេលឃើញគេមិនស្រួលខ្លួន បើអាចសុំឈឺជំនួស។

៣. ចេះអត់ធ្មត់៖

ពីមុនអាចនឹងឆាប់ឆេវឆាវពេលមានសំឡេងរំខាន។ តែពេលមានក្មេងក្នុងផ្ទះ យើងក៏ចាប់ផ្តើមចេះសង្កត់ចិត្តតាមកាលៈទេសៈ។ កូនយំ យើងក៏ត្រូវខាំមាត់លួងគេដោយពាក្យផ្អែមល្ហែម។ បើទោះគេមានកំហុស យើងក៏ចេះលើកលែង ហើយក្លាយជាចាស់ទុំដោយមិនដឹងខ្លួន។

៤. មិនចង់ទៅឆ្ងាយ៖

កំពុងធ្វើការ តែអារម្មណ៍របស់អ្នកហាក់នៅក្បែរកូនអ្នកជានិច្ច។ មិនចង់ឃ្លាត មិនចង់ទៅណាឆ្ងាយ ហើយបន់ឲ្យតែដល់ម៉ោងមកជួបគេវិញ។ ក្នុងករណីចេញទៅណាឆ្ងាយ អ្នកក៏នៅតែចង់ខលទៅសួរនាំ បើមិនបានមើលមុខ យ៉ាងហោចណាស់បានឮសំឡេងក៏អស់ចិត្ត។ ត្រលប់មកពីណា​មិនទាន់ អ្នកប្រញាប់ទៅឳបគេ ដោយក្តីពេញចិត្តបំផុត។

៥. ចេះរៀបគម្រោងអនាគត៖

ពេលមិនទាន់មានកូន យើងប្រហែលជាអាចចាយវាយតាមចិត្តចង់ ខ្ជះខ្ជាយបន្តិច និយាយរួមរាល់ខែអាចមិនសល់លុយសោះ។ តែក្រោយមានកូន យើងបានផ្លាស់ប្តូរខ្លួនឯង យើងចំណាយសម្រាប់តែរបស់ចាំបាច់ ព្រោះចង់សន្សំសម្រាប់កូន។ ណាមួយទឹកដោះគោ និងគ្រឿងច្រើនមុខទៀត យើងចេះលៃលកដោយមិនបាច់រៀន។

៦. ចេះបដិសេធ៖

គ្រាន់តែទៅញាំបាយល្ងាចជាមួយមិត្តដូចកាលពីយើងនៅខ្លួនមួយ យើងក៏ត្រូវចាប់ផ្តើមចេះបដិសេធ។  មូលហេតុព្រោះយើងជាប់រវល់មើលថែកូន មិនអាចទៅបាន។ មិត្តបបួលដើរកំសាន្ត? យើងតែងចាត់ទុកមិត្តទាំងអស់សុទ្ធតែសំខាន់ តែពេលមានកូន យើងក៏មិនអាចធ្វើដូចពីមុនបាន។

នៅមានចំណុចជាច្រើនទៀត ដែលយើងចាប់ផ្តើមរៀនសូត្រក្នុងនាមជាម្តាយឪពុកគេ វាជាកត្តាជម្រុញឲ្យយើងកាន់តែដឹងច្បាស់ថា ការពិតអ្នកមានគុណរបស់យើងបានលះបង់យ៉ាងច្រើនសម្រាប់យើង​ ដូចអ្វីដែលយើងធ្វើចំពោះកូនដូចគ្នា៕