ខេត្តសៀមរាប ៖ ព្រះចៅអធិការវត្ត ព្រះនាម ឃ្លោក ឃ្លឿន ដែលទើបមកគង់នៅក្នុងវត្តមេជ្រៃ បានរយៈពេល៤ព្រះវស្សា (៤ឆ្នាំ) ដែលមានព្រះជន្ម៧០ព្រះវស្សា ហើយនៅក្នុងវត្តមានព្រះអង្គតែ២ព្រះអង្គប៉ុណ្ណោះ និងលោកតា២នាក់ (ម្នាក់ជាគណៈកម្មធិការ អាចារ្យវត្ត និងម្នាក់ទៀតជា លោកតាអាចារ្យដុតខ្មោច) ព្រមទាំងយាយៗមានចំនួន៨នាក់ ។
ចូលរួមជាមួយពួកយើងក្នុង Telegram ដើម្បីទទួលបានព័ត៌មានរហ័សវត្តមេជ្រៃនេះមានចម្ងាយពីទីរួមខេត្តចំនួន២៤គីឡូម៉ែត្រ និងមានចម្ងាយពីទីរួមស្រុកពួកចំនួន២៤គីឡូម៉ែត្រ ស្ថិតនៅជាប់នឹងបឹងទន្លេសាប ក្នុងភូមិពាមតាអួរ ឃុំកែវពណ៌ ស្រុកពួក ខេត្តសៀមរាប។ ហើយជាវត្តដាច់ស្រយ៉ាលពីគេ និងក្រខ្សត់ជាងគេទៀត សូម្បីតែចង្ហាន់ក៏មិនសូវសំបូរហូរហៀរដូចវត្តដទៃដែរ ដូចក្នុងស្រុក ឬខេត្តឯទៀត។ បើដល់ថ្ងៃសីលម្តងៗ ទើបមានពុទ្ធបរិស័ព្ធនៅតាមភូមិ យកចង្ហាន់មកប្រគេន និងសុំសីល្ប៍នៅទីនោះ ប្រហែលជិត១០នាក់ បើមិនមែនថ្ងៃសីល្ប៍ទេ គឺមានតែឆាន់មី និងទឹកតែប៉ុណ្ណោះ។
បើតាមចៅអធិការវត្តមេជ្រៃ ព្រះនាម ឃ្លោក ឃ្លឿន មានសង្ឃដីកាបន្តថា កាលពីមុន ព្រះអង្គបួសនៅវត្តទួលខ្ពស់ ជាភិក្ខុសង្ឃ នៅភូមិដូនអ៊ុន ឃុំដូនកែវ ស្រុកពួក ។ លុះបច្ចុប្បន្នព្រះអង្គមករស់នៅក្នុងវត្តមេជ្រៃ ជាចៅអធិការវត្ត ទើបបាន៤ព្រះវស្សា ហើយក្នុងវត្តនេះមានព្រះអង្គគង់នៅតែ២ព្រះអង្គគត់ និងតាអាចារ្យ២នាក់ និងយាយ យាយ៨នាក់ ដល់ថ្ងៃសីល្ប៍ ទើបពួកគាត់ឡើងមកសុំសីល្ប៍នៅទីនេះ លុះសុំសីល្ប៍ចប់ពួកគាត់ក៏ត្រឡប់ទៅផ្ទះវិញរៀងៗខ្លួន ព្រោះផ្ទះពួកគាត់នៅជិតៗនេះដែរ។
ព្រះចៅអធិការវត្តមានសង្ឃដីកាបន្តថា ដោយស្ថានភាពផ្លូវពិបាកក្នុងការធ្វើដំណើររបស់ពុទ្ធបរិស័ទ ក៏ដូចជាប្រជាពលរដ្ឋរស់នៅទីជិតឆ្ងាយដែរ ។ បើយើងធ្វើដំណើរតាមផ្លូវជាតិមកពីទីរួមខេត្តមកដល់ផ្លូវបំបែកមួយទៅស្រុកពួក មានផ្លូវគ្រោះក្រហមខាងឆ្វេងដៃ យើងបត់ទៅត្រង់រហូតដល់ពាក់កណ្តាលផ្លូវមានផ្លូវកៅស៊ូ១ បត់ទៅឃុំកែវពណ៌ ហើយយើងជិះតាមផ្លូវក្រួសក្រហម ឃុំកែវពណ៌ រហូតទៅដល់កន្លែងលក់សំបុត្រសហគមន៍កែវពណ៌ រួចបត់ទៅក្រោមជិះតាមផ្លូវមាត់ព្រែក រហូតដល់វត្តមេជ្រៃ ប្រហែលជាង២ម៉ោង។
ចំណែកលោកតា យ៉យ បឿន អាយុ៦៩ឆ្នាំ ជាគណៈកម្មាការវត្តមេជ្រៃ បានរៀបរាប់ថា ក្នុងវត្តមេជ្រៃនេះមានលោកតាអាចរ្យ២នាក់ ទាំងខ្ញុំ និងម្នាក់ទៀតជាអាចារ្យដុតខ្មោច ព្រមទាំងលោកយាយ៨នាក់ ។ ហើយវត្តនេះដល់ថ្ងៃសីល្ប៍ ឬថ្ងៃបុណ្យ ឬបុណ្យភ្ជុំបិណ្ឌ ទើបមានមនុស្សមកច្រើន ចំណែកថ្ងៃធម្មតាវិញ គ្មានប្រជាពលរដ្ឋណាយកចង្ហាន់មកប្រគេនលោកទេ ដោយសារតែផ្លូវវាពិបាកធ្វើដំណើរខ្លាំងពេក។
លោកអាចារ្យបន្តថា ចំពោះពេលទឹកឡើងវិញសំបូរចង្ហាន់ជាង ព្រោះទឹកឡើងមានពុទ្ធបរិស័ទយកចង្ហាន់មកដោយជិះទូកមកលេងវត្តនោះច្រើន។ លុះក្នុងរដូវប្រាំងមិនសូវមានចង្ហាន់ទេ ប៉ុន្តែបើមានថ្ងៃសីល្ប៍ ឬបុណ្យទាន ទើបមានខ្លះ ដូច្នេះរដូវប្រាំងគឺលោកទាំង២អង្គមានតែចាំឆាន់មីប៉ុណ្ណោះ ព្រោះគ្មានមនុស្សចេញចូលក្រៅពីអ្នកធ្វើនេសាទទេ ដែលបានយកចង្ហាន់មកប្រគេនម្តងម្កាល។
បើតាមលោកមេឃុំកែវពណ៌ បញ្ជាក់ថា វត្តមេជ្រៃនេះមានច្បាប់ទម្លាប់ត្រឹមត្រូវពីមន្ទីរធម្មការសាសនាខេត្តពិតប្រាកដ ប៉ុន្តែវត្តនេះនៅតំបន់ដាច់ស្រយ៉ាលពីគេ ទើបគ្មានមនុស្សយកចង្ហាន់ទៅដល់ ដោយសារផ្លូវវាពិបាកក្នុងការធ្វើដំណើរពេក។ បច្ចុប្បន្ននេះ វត្តមេជ្រៃមានព្រះសង្ឃគង់នៅ២អង្គ គ្រាន់ជាងកាលពីមុនមានតែចៅអធិការវត្ត១អង្គគត់។
រីឯអ្នកភូមិពាមតាអួរ និងព្រះចៅអធិការវត្ត ក៏ដូចជាគណៈកម្មាការអាចារ្យវត្ត ព្រមទាំងអាជ្ញាធរបានអំពាវនាវរកសប្បុរសជនទាំងក្នុង និងក្រៅប្រទេស មេត្តាជួយធ្វើយ៉ាងណា ដើម្បីឱ្យវត្តមេជ្រៃមួយនេះ មានផ្លូវស្រួលក្នុងការធ្វើដំណើររបស់ភ្ញៀវជាតិ និងអន្តរជាតិ ព្រមទាំងសប្បុរសជនក្នុង និងក្រៅប្រទេសអាចចេញ-ចូលបានស្រួល ដើម្បីជួយដល់វត្តមេជ្រៃមួយនេះផង ព្រោះសព្វថ្ងៃមានព្រះវិហារ១ចាស់ណាស់ទៅហើយ និងសាលាឆាន់គ្មាន ហើយក៏សំណូមពរដល់អាជ្ញាធរ មេត្តាជួយចាក់ដីបំពេញកៀនវត្តនេះផង ដើម្បីជួយទប់ជើងវត្ត កុំឱ្យពេលទឹកឡើងម្តងៗខ្លាចវាបាក់ស្រុត។
ជុំវិញករណីខាងលើនេះដែរ កោះសន្តិភាពមិនអាចសុំការពន្យល់ពីលោក វណ្ណ ប៊ុនណា ប្រធានមន្ទីរធម្មការ និងសាសនាខេត្តសៀមរាបបានទេ ព្រោះទូរស័ព្ទរបស់លោកនៅក្រៅតំបន់សេ។
គួរបញ្ជាក់ផងដែរថា វត្តមេជ្រៃមួយនេះ មានតែវិហារ១ និងរោងបាយ១ បានកសាងឡើងតាំងពីជំនាន់មុនសម្តេចនរោត្តម សីហនុ ម្ល៉េះ ហើយមានផ្ទៃក្រឡាទំហំជិតកន្លះហិកតា ដែលគេបានកសាងឡើង ដោយស្នាដៃបុព្វបុរសដើម ហើយនៅជុំវិញបរិវេណវិហារមានអាស្រមថ្ម ដែលចៅអធិការគង់នៅ និងមានរោងតូចៗសម្រាប់យាយៗ មកសុំសីល្ប៍។ បើយើងឡើងទៅដល់វត្តមេជ្រៃនេះ មើលនៅជុំវិញវត្ត យើងឃើញមានទេសភាពស្រស់បំព្រង បក់បោកដោយខ្យល់ជំនោរបរិសុទ្ធ មិននឹកស្មានមិនដល់ ប៉ុន្តែមិនសូវមានមនុស្សទៅដល់ ព្រោះផ្លូវវាលំបាកក្នុងការធ្វើដំណើរទៅដល់វត្តនោះណាស់៕
ប្រភព៖ កោះសន្តិភាព